این پژوهش با توجه به اهمیت موضوع تفاوتهای منطقهای در برنامههای راهبردی کشور و همچنین تأثیر مستقیم جنگلهای شهری در توسعۀ پایدار شهرها، به شناسایی تفاوتهای منطقهای از منظر شاخصهای جنگلداری شهری در تهران پرداخته است. بر این اساس، شش شاخص شناسایی و دادههای متناظر با آنها از شهرداری تهران و سازمان پارکها و فضای سبز تهران، برای نه منطقه از شهر تهران گردآوری شد. بهمنظور وزندهی شاخصها برای ایجاد شاخص ساختاری جنگلداری شهری تهران، از روش تحلیل مولفههای اصلی استفاده و شاخصهای ساختاری برای مناطق محاسبه و سطحبندی شد. برای رفع اختلاف مقیاس، از روش تقسیم بر میانگین استفاده شد. مجموع مجذورات بارهای عاملی چرخشیافته و مجموع مجذورات بارهای عاملی استخراجشده نشان داد این سه عامل در مجموع قابلیت نمایان کردن 609/87 درصد واریانسها را داشتند. یافتههای پژوهش حاکی از آن است که مناطق 22 و 4 تهران از لحاظ شاخصهای جنگلداری شهری در رتبههای اول و دوماند و شرایط مناسبتری نسبت به سایر مناطق تهران دارند. در حالی که مناطق 11، 16 و 10 تهران در رتبههای آخر جای گرفتند. تهیۀ شاخصهای ترکیبی برای جنگلهای شهری تهران، اولین بار در این پژوهش با هدف همراستایی بیشتر طرحهای تصویبشده با نیازهای شهروندان و ارتقای کیفیت زندگی آنان انجام گرفت.