TY - JOUR ID - 4313 TI - بررسی صدمات ناشی از بهره‌برداری سنتی به درختان سرپا در شیوۀ تدریجی-پناهی (مطالعۀ موردی: جنگل‌های رویان) JO - مجله جنگل ایران JA - IJF LA - fa SN - 2008-6113 Y1 - 2009 PY - 2009 VL - 1 IS - 3 SP - 187 EP - 195 KW - شیوۀ تدریجی- پناهی KW - روش سنتی KW - درختان سرپا KW - عمق زخم KW - مساحت زخم KW - محل زخم DO - N2 - بهره‌برداری از جنگل به هر روشی که باشد آسیب به تودۀ باقی‌مانده را به‌همراه خواهد داشت، ولی تلاش‌های منطقی برای کاهش شدت آسیب به درختان سرپا به پایداری جنگل منجر خواهد شد. این بررسی در پارسل شمارۀ 3 از سری 2 جنگل‌های منطقۀ گلندرود در جنوب بخش رویان (علمده) که به شیوۀ تدریجی-پناهی مدیریت می‌شد، انجام گرفت. روش بهره‌برداری در منطقۀ مورد بررسی، روش سنتی یعنی تبدیل چوب به الوار و خروج توسط قاطر بوده است. نتایج این تحقیق نشان داد که در بین درختان مورد بررسی از نظر عمق زخم 5/10 درصد دارای خراش و تغییر رنگ پوست (زخم درجۀ 1)، 8/29 درصد دارای آسیب‌دیدگی پوست درخت بدون کنده شدن پوست (زخم درجۀ 2) و 7/59 درصد دارای کنده شدن پوست درخت به همراه کامبیوم (زخم درجۀ 3) هستند. از نظر مساحت زخم 2/6 درصد از زخم‌ها، مساحتی بیشتر از 500 سانتی‌متر مربع، 5/17 درصد از زخم‌ها سطحی بین 500-100 سانتی‌متر مربع، 9/28 درصد سطحی بین 100-25 سانتی‌متر مربع و 4/47 درصد مساحتی کمتر از 25 سانتی‌متر مربع داشتند. از زخم‌های ایجادشده در جنگل، 5/60 درصد مربوط به کشیدن، 6/32 درصد مربوط به قطع درخت و 9/6 درصد مربوط به عوامل انسانی است. همچنین نتایج نشان داد که حدود 82 درصد از زخم‌ها، مربوط به ارتفاع کمتر از 2 متر از بن درخت است.  UR - https://www.ijf-isaforestry.ir/article_4313.html L1 - https://www.ijf-isaforestry.ir/article_4313_3597eae1c3245b9e50b59eeb175031bd.pdf ER -