TY - JOUR ID - 93407 TI - بررسی وضعیت خصوصیات فیزیکو‌شیمیایی خاک و زادآوری در رویشگاه‌های کهور ایرانی (Prosopis cineraria (L.) Druce) در جنوب ایران JO - مجله جنگل ایران JA - IJF LA - fa SN - 2008-6113 AU - ابراهیمی, اعظم AU - مرادی, مصطفی AU - بصیری, رضا AU - میرزایی, جواد AU - قاسمی, اکبر AD - دانشجوی کارشناسی ارشد جنگل‌شناسی و اکولوژی جنگل، دانشگاه صنعتی خاتم‌الانبیاء بهبهان، بهبهان AD - استادیار گروه جنگل‌داری دانشکدۀ منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی خاتم‌الانبیاء بهبهان، بهبهان AD - دانشیار گروه جنگلداری دانشکدۀ منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی خاتم‌الانبیاء بهبهان، بهبهان AD - دانشیار گروه علوم جنگل دانشکدۀ کشاورزی، دانشگاه ایلام، ایلام AD - سازمان منطقۀ ویژۀ اقتصادی انرژی پارس جنوبی، عسلویه Y1 - 2019 PY - 2019 VL - 11 IS - 2 SP - 255 EP - 267 KW - استان بوشهر KW - تجدید حیات KW - نخل غانم KW - نیاز رویشگاهی KW - نیتروژن DO - N2 - هدف این پژوهش، تعیین خصوصیات فیزیکوشیمیایی خاک و بررسی وضعیت زادآوری درختان کهور ایرانی در استان‌های بوشهر و هرمزگان و نیز تعیین مهم‌ترین خصوصیات خاکی مؤثر در پراکنش درختان و استقرار نهال‌های کهور ایرانی است. برای این پژوهش چهار رویشگاه طبیعی خالص کهور ایرانی با نام‌های چاه مبارک، نخل غانم، امانی و بهده در استان‌های بوشهر و هرمزگان انتخاب شدند. در هر رویشگاه پنج قطعه نمونۀ 25×25 متری به‌صورت تصادفی پیاده و نمونه‌های خاک در این قطعات نمونه از عمق‌های 5-0 و 20-6 سانتی‌متری جمع‌آوری شد. همۀ زادآوری موجود در قطعات نمونه بر‌اساس طبقات ارتفاعی (نونهال، نهال: کمتر از 10 سانتی‌متر ارتفاع، 25-11، 50-26، 75-51، 100-76، 130-101، 200-131 و بلندتر از 200 سانتی‌متر ارتفاع) شمارش شدند. داده‌های به‌دست‌آمده در زمینۀ خصوصیات فیزیکوشیمیایی خاک و همچنین زادآوری در طبقات مختلف با استفاده از تجزیۀ واریانس یکطرفه ارزیابی شد. نتایج نشان داد که در عمق 5-0 سانتی‌متری مقدار آهک در منطقه‌های امانی و بهده به‌ترتیب 28/57 و 6/80 درصد بود، درحالی‌ که در منطقه‌های چاه مبارک و نخل غانم آهک وجود نداشت. بیشترین و کمترین مقدار هدایت الکتریکی نیز به‌ترتیب در منطقه‌های چاه مبارک (ds/m 58/5) و بهده (‌ds/m 28/1) مشاهده شد. در عمق 20-6 سانتی‌متری بیشترین مقدار آهک در منطقۀ بهده (7/77 درصد) و سپس امانی (4/55 درصد) مشاهده شد. همچنین بیشترین مقدار مادۀ آلی (24/1 درصد) و نیتروژن (12/0 درصد) در منطقۀ نخل غانم مشاهده شد. نتایج حاصل از زادآوری نشان داد که زادآوری در طبقات بررسی‌شده دارای تفاوت معنی‌داری در سطح 1 درصد در بین مناطق بررسی‌شده بود. همچنین مناطق نخل غانم، امانی، بهده و چاه مبارک به‌ترتیب دارای 3814، 1491، 2813 و 3088 زادآوری در هکتارند. در مناطق امانی و بهده هیچ تجدید حیاتی در طبقۀ ارتفاعی بالاتر از 200 سانتی‌متر مشاهده نشد. براساس نتایج، مهم‌ترین عوامل مؤثر در پراکنش کهور ایرانی به‌ترتیب سیلت، شن، پتاسیم و رس است. همچنین نیتروژن عامل مهمی در استقرار زادآوری درختان کهور ایرانی است، درحالی‌ که آهک و هدایت الکتریکی تأثیر منفی بر زادآوری درختان کهور ایرانی دارند که باید در زمینۀ جنگل‌کاری این گونه مدنظر قرار گیرد. UR - https://www.ijf-isaforestry.ir/article_93407.html L1 - https://www.ijf-isaforestry.ir/article_93407_6bff49f75769979f91aaecc449fbebbe.pdf ER -