مدلسازی زی‌تودۀ جست‌های جوان وی‌ول و پاسخ آن به تیمار تنک ‌کردن در جنگل‌های زاگرس شمالی (مطالعۀ موردی: بانه، استان کردستان)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانش‌آموختۀ کارشناسی ‌ارشد جنگلداری، دانشکدۀ منابع طبیعی دانشگاه کردستان، سنندج

2 استادیار گروه جنگلداری، دانشکدۀ منابع طبیعی و مرکز پژوهش و توسعۀ جنگلداری زاگرس شمالی دانشگاه کردستان، سنندج

3 دانشیار گروه جنگلداری، دانشکدۀ منابع طبیعی و علوم دریایی دانشگاه تربیت مدرس، نور

4 دانشیار گروه جنگلداری، دانشکدۀ منابع طبیعی و مرکز پژوهش و توسعۀ جنگلداری زاگرس شمالی دانشگاه کردستان، سنندج

چکیده

این پژوهش به‌منظور درک بخشی از پویایی‌های زادآوری شاخه‌زاد بلوط وی‌ول در زاگرس شمالی انجام گرفت. در این زمینه، تأثیر تیمارهای تنک کردن بر مقدار زی‌تودۀ جست‌ها و جست‌گروه‌های جوان وی‌ول بررسی شد و مقدار زی‌تودۀ جست‌ها و اندام‌های آنها با استفاده از روابط آلومتریک به‌عنوان هدف‌های اصلی برآورد شد. 45 اصله درخت وی‌ول در پنج رویشگاه و سه طبقۀ قطری قطع و کنده‌های آنها برای بررسی چگونگی جست‌دهی حفاظت شدند. در سال دوم پس از قطع، تیمارهای تنک کردن ملایم (اندوخته‌گیری شش جست در جست‌گروه) و شدید (اندوخته‌گیری سه جست در جست‌گروه)، روی دو‌سوم جست‌گروه‌ها اعمال شد و بقیۀ جست‌گروه‌ها به‌عنوان شاهد دست‌نخورده نگه داشته شدند. زی‌تودۀ جست‌ها به‌تفکیک اندام‌های مختلف پس از هفت سال رویشی (مرحلۀ زادآوری) اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که بیشترین زی‌تودۀ جست‌ها مربوط به تنه (4/57 درصد) بود و پس از آن به‌ترتیب شاخه، برگ و سرشاخه‌ها قرار گرفتند. میانگین رطوبت جست‌ها 42 درصد و بیشتر آن متعلق به شاخه‌ها بود. تجزیۀ واریانس نشان داد که طبقه‌های قطری کنده‌های مادری بر زی‌تودۀ جست و جست‌گروه‌ها اثر معنی‌داری نداشت، اما اختلاف زی‌تودۀ جست‌ها در رویشگاه‌های مختلف معنی‌دار بود. براساس مقایسۀ تیمارهای تنک کردن، بیشترین زی‌توده در جست‌های تنک کردن ملایم وجود داشت و اختلاف معنی‌داری بین تنک کردن شدید و شاهد وجود نداشت. مدل برآوردکنندۀ زی‌تودۀ جست کامل و اندام‌های آن، با استفاده از رابطۀ توانی برازش داده شد. با توجه به نمایه‌های R2، STDEV، RMSE، rRMSE و nRMSE و اعتبارسنجی مدل به روش Leave one-out مشخص شد که از بین متغیرهای مستقل، قطر یقه بهترین متغیر پیش‌بینی‌کنندۀ زی‌توده در همۀ موارد بود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Modelling the biomass of Lebanon oak sprouts and it’s response to thinning in northern Zagros forests (The case of Baneh, Kurdistan Province)

نویسندگان [English]

  • Somayeh Ebrahimi 1
  • Ahmad Valipour 2
  • Hormoz Sohrabi 3
  • Loghman Ghahramany 4
1 M.Sc. of Forestry, University of Kurdistan, Sanandaj, I. R. Iran
2 Assistant prof., Department of Forestry, The Center for Research and Development of Northern Zagros Forestry, University of Kurdistan, Sanandaj, I. R. Iran
3 Associate prof., Department of Forestry, University of Tarbiat Modarres, Nour, I. R. Iran
4 Associate prof., Department of Forestry, The Center for Research and Development of Northern Zagros Forestry, University of Kurdistan, Sanandaj, I. R. Iran
چکیده [English]

This study was carried out to understand the dynamics of Lebanon oak coppice regeneration. In this regard, the effect of thinning on both individual sprouts and stools as well as estimation of sprout biomass using allometric equation were investigated. 45 Lebanon oak trees with different sizes (i.e. DBH from 25 to 65< cm) in five sites were cut and individual stumps were fenced to monitor the sprouting behavior. In the second year after the cutting, light (six sprouts reserved in each stool) and heavy thinning (three sprouts reserved in each stool) were conducted in two third of stools equally and the rest un-thinned ones were considered as control. Data analysis, five years after thinning, showed that the most portion of individual biomass allocated to main stem (57.4%), main branches, leafs and fine branches, respectively. On average 42% of total fresh mass of sprouts were reduced due to water loss in drying process. Analysis of variance indicated that stump size has no significant effect on biomass of individual sprout either stools while it was significantly different among sites. Comparison of thinning treatments and control one showed that light thinning resulted in sprouts with the most biomass while no significant difference was observed between heavy thinning and un-thinned. Using a basic power model, allometric equation was fitted to estimate the sprout biomass. Based on regression analysis as well as derived indicators (R2, STDEV, RMSE, rRMSE and nRMSE) and models validation by leave one-out method, the collar diameter was found as the best explanatory variable in young sprouts biomass.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Allometric models
  • Biomass
  • Coppice
  • Stool
مجله جنگل ایران
دوره 10، شماره 4
اسفند 1397
صفحه 431-447

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 24 تیر 1397
  • تاریخ بازنگری: 06 شهریور 1397
  • تاریخ پذیرش: 02 مهر 1397

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار